Informatie over OsteopathieVragen & antwoorden

De letters “D.O”. staan voor Diploma in de Osteopathie. Oorspronkelijk komt deze titel uit de USA en betekende ”Diplomated Osteopath”. Nadien werd het omgevormd tot “Doctor in Osteopathy”. In Europa bleef de betekenis hetzelfde.

Neen, noch voor behandeling, noch voor uw terugbetaling. Uw osteopaat opereert binnen de eerstelijnsgezondheidszorg.
Toch kan het nuttig zijn om testresultaten van scans, RX, bloed, … mee te brengen en voor te leggen aan uw osteopaat.

Uw osteopaat zal, indien hij het nodig acht, u doorverwijzen naar een bevoegd arts indien hij vermoeden heeft van een onderliggende medische aandoening.
Bent u al in het bezit van onderzoeksresultaten, gelieve deze mee te brengen bij uw eerste consult.

Osteopathie is momenteel nog niet voorzien in de ‘verplichte ziekteverzekering’ (RIZIV). Sinds 2000 is de terugbetaling door de mutualiteiten voorzien via hun ‘bijkomende verzekering’. Enkel osteopaten die door de mutualiteiten erkend worden, komen in aanmerking voor deze terugbetaling. U ontvangt van uw osteopaat na elke consultatie een attest voor het ziekenfonds waarmee u 10 euro kan ontvangen. Het aantal is afhankelijk van uw mutualiteit.

Het aantal wordt bepaald door de chroniciteit en de aard van de klacht, dus sterk individueel verschillend. Uw osteopaat stelt dat na gemiddeld 2-3 behandelingen duidelijke verbetering dient te worden waargenomen.

Niet elk lichaam slaagt er even snel in om de osteopathische correcties te integreren. Vaak vertoont de patiënt geen reacties, doch sommigen kunnen een algemeen stijf en/of grieperig gevoel ervaren, vermoeidheid vertonen, of een tijdelijk verergeren van de klacht voelen. Gemiddeld verdwijnen deze signalen na één tot drie dagen.

Uw osteopaat controleert eerst de zogenaamde ‘rode vlaggen’, bijvoorbeeld fracturen, hersenbloeding, … .In zo’n geval wordt geen behandeling gestart en wordt de patiënt onmiddellijk doorverwezen naar de reguliere geneeskunde.

Een osteopaat is vooral een osteopaat ‘puur’, dus geen kinesitherapeut of arts. In het verleden was het wel zo dat een opleiding tot osteopaat enkel kon in het kader van een beroepsbegeleidende opleiding. De toelatingsvoorwaarden waren arts of kinesitherapeut.

Neen, bij chiropraxie ligt de focus op het opheffen van bloccades in de wervelkolom, vaak met meer kracht in de toegepaste technieken. Bovendien gaan zij niet op zoek naar de oorzaak-gevolgwetmatigheden.

Eerstelijnszorg wordt aangeboden door zorgverstrekkers in dat segment van de gezondheidszorg waarop gebruikers een beroep doen voor de eerste deskundige opvang, behandeling of meer continue begeleiding van de gezondheidsproblemen, al dan niet na verwijzing door een andere zorgaanbieder of door een organisatie, dienst of persoon met een meer gespecialiseerd zorgaanbod. (Vlaams decreet eerstelijnsgezondheidszorg 20.04.2004)

Zelfs sceptici kunnen na een behandeling voelen wat met hun lichaam gebeurt. Erin geloven is dus geen voorwaarde voor het welslagen van een behandeling. Osteopathie is gebaseerd op anatomie, fysiologie, pathologie en neurologie.

De twee grote systemen van de mens: musculo-skeletaal enerzijds en de organische stelsels anderzijds, zijn onderling en wederzijds nauw met elkaar verbonden door het zenuwstelsel en het hormonale stelsel. Storingen in deze weefsels beïnvloeden begrijpelijk elkaar. Vaak geraakt de patiënt hierdoor in een vicieuze cirkel. De osteopaat tracht deze te doorbreken.